تبارشناسی تکنیک‌های نظام سلطه در مواجهه با جمهوری اسلامی ایران: رهیافت فوکویی به رفتارهای نظام سلطه

چکیده رهیافت فوکویی، بازتولید روش‌هایی است که میشل فوکو در آثار خود از آن‌ها برای تحلیل و نقد دوران مدرن بهره می‌برده است. این روش‌ها بررسی تبارشناسانه و دیرینه‌شناسانه دوران مدرن را از آغاز پی‌گیری می‌کند و گویای واقعیت امروز عالم مدرن با رجوع به گذشته، خصوصاً گذشته تاریخ اجتماعیِ غرب است، البته این فرآیند، بدون تاریخی‌سازی پدیده به کشف روابطِ بازتولید قدرت و سوژه می‌پردازد. کشف روابط قدرتی که رسوب شبکه‌های تولید قدرت در تاریخ اجتماعی غرب و سامانه‌ها و نهادهای به‌جامانده از این روابط است و چنانچه فوکو خود اذعان داشته، از مهم‌ترین کارویژه‌های آثار او، فهم روابط قدرت است، حال اگر این روش‌ها برای بازشناسی قوانین استیلا و سلطه موجود در پدیده‌های عالم مدرن ازجمله روابط بین‌الملل به‌کار رود می‌توان بازتاب تکنیک‌های سلطه در تاریخ اجتماعی غرب را در این پدیده نیز مشاهده کرد؛ از جمله این پدیده‌ها نظام بین‌الملل است، نظامی که با همه توان در حال بازتولید عناصر یادشده از سلطه در ساختاری جهانی‌شده است؛ از سویی دیگر، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شاهد برخوردهای مختلف همین نظام سلطه ازجمله تحریم‌های گسترده آن بوده‌ایم، این تحریم‌ها طی چند سال اخیر با چگالی بیشتری اعمال شده‌ است. این مقاله قصد دارد با استفاده از رهیافت فوکویی در تاریخ اجتماعی غرب به فهم چرایی و رمز‌گشایی از حجم گسترده از تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران بپردازد.